متن آهنگ

پرسه زدن توو خیابونای تهران
شب تا سحر سر شدن زیر بارون

تپش خاطرات تو اینجا
منو یاد تو میندازن بی محابا

وقتی نیستی این شهر و تاریکی
وقتی آسمون سیاه و زخم کاریست

دیگه هیچی به چشمم نمیاد
فصل تنهایی، حتی برج آزادی

دیگه هیچ حسی کافی نیست
غم و غصه تو گلوم میتابه
لحظه هام بی تو سرد میشن
وقتی عکسات جلو چشمامه

قدم زدن تو پیاده روهای انقلاب
برای عطر لاله زار و بغض فرسودم

سی تیر، ولیعصر و فردوسی
مثل سیگارم نسل نت های سوختم

متروی تجریش و آواز غمناک
نقاب خاکستری روی دردام

دیگه هیچ حسی کافی نیست
غم و غصه تو گلوم میتابه
لحظه هام بی تو سرد میشن
وقتی عکسات جلو چشمامه

تهران دیگه جای موندنم نیست
لحظه لحظه هام رفت و خاک شد
صورتک های شکسته ی خیس
کویری خشک از اشکام شد